فرزاد فلاحیان

سال‌هاست که دولت الکترونيک، يکي از شعارهاي دولت‌هاي گذشته بوده که در دولت سيزدهم نيز در دستور کار است. در شرايط فعلي اما اختلال در اينترنت کشور، عامل اصلي عدم تحقق دولت هوشمند و الکترونيک است. شواهد نشان مي‌دهد که تحقق کامل دولت الکترونيک و شهرهاي هوشمند، برپايه اينترنت ملي ايجاد و برنامه ريزي شده است و نه اينترنت جهاني!. پس بهتر است قبل از هر چيز به چند نکته در مورد اينترنت ملي توجه کنيم: واقعيت اين است که چند صباحي اينترنت ملي عملا در کشور راه اندازي شده و در حال حاضر زماني‌که مردم مثلا بسته‌اي اينترنتي را خريداري مي‌کنند، تلفيقي از اينترنت ملي و جهاني را خريداري مي‌کنند. به‌عنوان مثال ممکن است اينترنتي که درحال حاضر استفاده مي‌کنيد شامل 60 درصد اينترنت خارجي و 40 درصد داخلي است. اما کاربران به هيچ عنوان نمي‌توانند تفاوت اين دو را از يکديگر تشخيص دهند. اما کداميک از اين دو مدل اينترنت براي کشور بهتر و مثمر‌ثمر‌تر است؟ اگر بخواهيم از منظر امنيتي به ماجرا نگاه کنيم، اينترنت ملي بسيار بهتر و امن‌تر از اينترنت جهاني است اما از منظر علمي و اطلاعاتي از آنجايي‌که اطلاعات و ديتاي اينترنت ملي کپي شده از روي اينترنت جهاني مثلا کشوري مانند چين است، مسلما اينترنت ملي اصلا در برابر اينترنت جهاني نمي‌تواند چندان عرض اندام کند!. در اين ميان ممکن است اين سوال مطرح شود که اگر اينترنت ملي ايران راه افتاده، چرا در سفر اخير رئيس جمهور به چين تفاهم نامه‌اي به امضا رسيده تا چيني‌ها زيرساخت‌هاي اينترنت ملي ما را راه اندازي کنند؟

 واقعيت اين است که چيني ها قرار است ديتاها و اطلاعات اينترنت ملي ما را فراهم کنند وگرنه خود زير ساخت هاي اينترنت توسط متخصصان کشورمان ايجاد شده است. گرچه اين اقدام هم مي‌تواند به‌خودي خود خطرناک باشد چرا که در واقع ما به کشوري مانند چين اجازه مي‌دهيم تا به نوعي، در اينترنت ملي ما که قرار بود تماما ايراني باشد و ايمن، مداخله، نفوذ و وابستگي داشته باشد! پس در چنين شرايطي، پرداختن به دولت هوشمند آن‌هم از منظر اينترنت اصلا محلي از اعراب ندارد. ضمن آن‌که دولت هوشمند نيازمند زيرساخت‌هايي مانند سرويس‌هاي فني، فرهنگ سازي، عوامل محيطي ، قوانين و مقررات و… است که هنوز هيچ يک از آنها فراهم نشده است. رويه‌اي که باعث شده تا دولت الکترونيک و شهرهاي هوشمند هنوز در حد يک اصطلاح و شعار باقي بماند. و براي خروج از اين رويه بايد تلاش کرد تا ابتدا زير ساخت‌هاي لازم فراهم شود و بعد تازه شعار دولت الکترونيک و هوشمند را سربدهيم، وگرنه تا سال‌هاي سال نبايد انتظار تحقق اين دولت را داشته باشيم.

مدير حوزه کسب و کار